Zojuist een werkelijke briljante presentatie gezien: Educating the Net Generation. Als je even 42 minuten de tijd hebt is dit zeer de moeite waard. Hoewel de presentatie uit 2004 stamt, bevat hij enorm veel informatie over hoe we leerlingen en studenten van tegenwoordig zouden moeten benaderen. Echt een aanrader...
Een tijdje terug vond ik het tijd worden om Second Life (SL) eens te bekijken. Second Life is een virtuele wereld met inmiddels (status van 27 april 2007) 5,914,884 miljoen inwoners (residents). Uiteraard zegt zo'n aantal niet alles: veel mensen proberen één keer in te loggen en komen dan nooit meer terug (om allerlei redenen). Interessanter zijn de bezoekstatistieken: ingelogde inwoners tijdens de laatste 14 dagen: 680,965 en ingelogde inwoners tijdens de laatste 7 dagen 465,202.
Omdat ik met name geïnteresseerd ben in de mogelijkheden voor het onderwijs, ben ik eens op zoek gegaan. Het blijkt dat diverse universiteiten (uiteraard met name uit Amerika en Engeland) een ruimte hebben op SL. Iedereen is duidelijk nog op zoek naar de beste mogelijkheden, maar het positieve is dat er in ieder geval serieus naar gekeken wordt. Hogeschool Windesheim uit Zwolle is een van de Nederlandse onderwijsinstellingen die een plek heeft in SL en die bezig is een pilot op te zetten om te kijken wat de mogelijkheden zijn voor hun onderwijs.
SL is uiteraard net als het echte leven (First Life): je komt er mensen tegen die je geld afhandig proberen te maken, je komt er porno en andere onzin tegen, maar gelukkig vind je ook de nodige serieuze mensen en plekken. Wordt vervolgd...
Al bladerend stuitte ik via Wikipedia op een bijzonder interessante en uitgebreide site: Eigenaardigheden van Cyberspace, met als ondertitel bouwstenen voor een sociologie van het Internet.
WOW!
Werkelijke alle aspecten van het internet komen aan bod en dan met name gericht op de communicatie en hoe mensen ermee werken. Dit keer dus niet allerlei technisch geneuzel, maar enorm veel informatie over de praktijk en het gebruik. Hier ben ik voorlopig nog niet uitgelezen...
Gisteren een presentatie gevolgd van Kennisnet over "Screenagers": de nieuwe generatie teenagers die opgegroeid is met allerlei technologie en die daar als vanzelfsprekend mee omgaat. De (uitstekende) presentator gaf een beeld van de screenager en vergeleek dat met de generatie vóór de screenager (inclusief docenten).
Ook werd aangestipt dat het onderwijs goed zal moeten nadenken over hoe dit nieuwe type leerling het best te benaderen is. De manier waarop screenagers informatie tot zich nemen verschilt namelijk nogal van de (lineaire) manier waarop vorige generaties jongeren dat deden.
Opmerkelijk feitje: wanneer je met google naar Screenager zoekt, kom je op internetwoordenboek.nl deze definitie tegen: Een screenager is een teenager die te lang voor het computer- of televisiescherm zit. Het mag duidelijk zijn dat dit geen definitie is maar een (afwijzend) waarde-oordeel.
De presentator sprak overigens nergens een waarde-oordeel uit. De echte discussie is, denk ik, ook niet of dit gedrag "goed" is, of beter/slechter dan het "oude" gedrag - het gaat erom hoe we daar als onderwijs op in kunnen spelen.
Hoogst interessant en Food for thought!
(Ik heb meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een artikeltje in de nederlandse Wikipedia te zetten over de Screenager.)
Sinds een kleine maand werk ik op het Erasmuscollege in Zoetermeer. Voornaamste taken: docenten en secties assisteren bij het maken van "content" in Fronter (de electronische leeromgeving van alle voortgezet onderwijs scholen in Zoetermeer) , zorgen dat de uitleg van Fronter gestructureerd en duidelijk gaat gebeuren, en het mede schrijven van het ICT-beleidsplan. Alledrie extreem interessant.
Het Erasmus heeft ervoor gekozen Fronter beschikbaar te maken zodat leerlingen docenten ermee konden spelen. Niet verplicht ermee gaan werken, dus, opgelegd van bovenaf, maar een bewuste keuze om te experimenteren. Nu dat experimenteren een tijdje geduurd heeft, is er behoefte aan structuur en uitleg.
Welkom op mijn e-learning blog. Ik vond dat het tijd werd om mijn ervaringen met e-learning en wat ik links en rechts erover lees bij elkaar op één plaats te zetten.
Ik zie computers en e-learning zeker niet als dè oplossing voor alle vragen waar het onderwijs zich voor gesteld ziet. Wel denk ik dat de mogelijkheden die de computer en Internet bieden lang niet altijd optimaal benut worden - deels door angst voor het nieuwe, deels door onbekendheid met de mogelijkheden. De tegenwoordige "homo zappiens" leerling is inmiddels zo bekend met de computer, dat die het ook als een normaal hulpmiddel ziet.
Voor mij is een computer net een hamer: een stuk gereedschap waarmee je hele mooie dingen kunt maken - als je tenminste geleerd hebt hoe je ermee om moet gaan.
Met deze blog wil ik iedereen die worstelt met de keuze voor e-learning (of die al gekozen heeft en nu wilt weten wat de mogelijkheden zijn) hulp en uitleg bieden uit mijn eigen ervaring. Ook wil ik een plek bieden waar wetenschappelijk onderzoek over e-learning uit onderwijskundige hoek gepresenteerd wordt in een duidelijke vorm.
